Geometria twarzy-1

Jak blizny, które noszą jej duszę, emocje, które kontroluje jako aktorzy w niekończącej się grze losowej. Jak fragmenty w lustrze, podczas gdy łzy losu nią kierują Gdy odłamki światła wykonują swój nieszczęsny taniec. Geometria rozpoznawania twarzy to misja o jej wiecznie napędzanym, niekończącym się spojrzeniu. Jak fatamorgana nad pustynią białego piasku przy każdym wysiłku Jej lodowa maska skrywa się za każdym razem, gdy próbowała się tym przejmować. Jak łza, która teraz w pełni formuje się na policzku, tak błyszczącym i rozgrzewającym Pokazuje rzeczywistość. Cecha tak czysta, tak rzadka.