Odsłonięcie Genesis

Hripsime Asatryan, Belgia

Moje artystyczne zajęcia to odyseja po duchowych formach tkających gobelin współczesnej cywilizacji. Każde pociągnięcie płótna jest szeptem, dopracowanym odzwierciedleniem zawiłej interakcji pomiędzy tym, co materialne i nieuchwytne. To opowieść, która toczy się w barwach i odcieniach, przekraczając granice konwencjonalnej percepcji. Jako kuratorka narracji duchowych zagłębiam się w niewidzialne wymiary naszej egzystencji, ujmując w namacalnej formie esencję tego, co nieuchwytne. Poprzez swoją sztukę zapraszam widza do odbycia podróży introspekcji, poruszania się po labiryncie świadomości. Łącząc pigmenty i pasję, moja praca ma na celu wywołanie kontemplacji i zainicjowanie dialogu na temat ewoluującego ducha naszych czasów. To oda do subtelnych niuansów naszego wspólnego człowieczeństwa, wizualna symfonia, która rezonuje z echem naszej zbiorowej duszy. Moje obrazy to nie tylko kompozycje; są portalami wzywającymi patrzącego do wyjścia poza to, co powierzchowne i zagłębienia się w głębię. W tej stale rozwijającej się narracji mojej artystycznej odysei dążę do stworzenia rezonansowej harmonii między widzialnym i niewidzialnym, materialnym i eterycznym. Poprzez kalejdoskop form duchowych moja sztuka zaprasza Cię do przemierzania korytarzy własnej świadomości i odkrywania głębokiego piękna, które kryje się w sercu naszego istnienia. Sztuka w najczystszej formie istnieje dla samej sztuki. Opanuj jego język lub wybierz się w podróż wyrażania siebie, która jest wyjątkowa dla Ciebie – sam zajmij się sztuką. W zawiłym tańcu pomiędzy rzeczywistością wirtualną i fizyczną sabotaż jaźni służy poszerzeniu przepaści pomiędzy tymi dwoma wymiarami. Moje artystyczne poszukiwania zgłębiają zagadkę swobodnego, bezmyślnego ruchu – nieskrępowanej eksploracji, która kwestionuje same elementy wolności w procesach twórczych. Co stanowi istotę procesów swobodnych? Czy jest to wyzwolenie w ruchu, wolność myśli, czy może potężne połączenie obu? Integracja swobody ruchu i bezmyślności w procesie twórczym staje się delikatną równowagą – szerokim zrozumieniem całości przy jednoczesnym zachowaniu przejrzystości narracji rozwijającej się w grze ze światem. Odkryłem, że integracja swobodnego ruchu znajduje swój rezonans dzięki inteligencji mięśni. Kluczem staje się trenowanie ciała, aby poruszało się w synchronizacji z bezmyślną interakcją, chociaż umysł pozostaje kluczowym orkiestratorem w tej artystycznej symfonii. Szczyt mojej duchowej podróży zmaterializował się w umiejętności przemierzania przestrzeni przeszłości, egzystując w pełni w teraźniejszości. Doświadczywszy jednoczesnej obecności w dwóch ramach czasowych, stwierdzam, że obecność jest jedynym podmiotem godnym naszej odpowiedzialności. Rodzi przeszłość i kształtuje przyszłość. Po przebudzeniu do świadomości złożyłem przysięgę, że będę pielęgnował uczucia towarzyszące uczeniu się – najcenniejszą ze wszystkich emocji. Obserwowanie siebie podczas zdobywania nowej wiedzy, rozpoznawanie zawiłego splotu emocji i pielęgnowanie nastawienia na rozwój staje się najważniejsze. W istocie nasz cel na tej ziemi jest związany z tymi doświadczeniami. Opowiadam się za wyzwoleniem od społecznego złego samopoczucia, które odczłowiecza. Porównaj istotę bycia wewnątrz i poza myślą. Kontempluj pierwotny język myśli przed nabyciem języka mówionego. W tej introspekcji leży antidotum na odczłowieczające dolegliwości, które nękają naszą kulturę społeczną. Ostatecznie moja sztuka nie jest tylko manifestacją wizualną; jest manifestem odzyskania autentyczności ludzkiej egzystencji, przekroczenia granic czasu i przyjęcia głębokiej odpowiedzialności za obecność.