Równoczesność

Zdjęcie przyszło do mnie późnym wieczorem. Namalowałem go mocnym strumieniem. W tym czasie zaczęliśmy z przyjacielem zauważać, jak przestrzeń synchronizuje procesy, których doświadczamy, jak potwierdzenia przychodzą poprzez ludzi, filmy, sztukę, a nawet znaki na ulicach. A co najważniejsze, zdałem sobie sprawę, że człowiek stale rośnie duchowo, poszerza się jego świadomość, a synchronizacja z przestrzenią z małej iskierki, którą ledwo zauważałeś wcześniej, przeradza się w płomień i staje się większy. „Jestem niczym i jestem wszystkim. I to wszystko ja”