Powietrze i ogień

Alexander Radtke, Rosja

Alexander Radtke należy do grona młodych artystów współczesnych, ale wyróżnia go przede wszystkim niekonwencjonalne podejście do analizy i interpretacji kierunków i kierunków w sztuce. Począwszy od serii „Stillness Speaks” z 2016 roku, rozpoczyna się jego historia duchowości w malarstwie. Radtke urodził się w Szadrinsku w 1989 roku, ukończył Uniwersytet Szadrinski, gdzie studiował informatykę. W 2011 roku po ukończeniu studiów przenosi się do Jekaterynburga, gdzie pracuje zawodowo, jednak po pewnym czasie postanawia porzucić karierę w tej dziedzinie i całkowicie poświęcić się malarstwu. W 2014 Radtke otrzymuje propozycję zorganizowania festiwalu w Niemczech. Natychmiast się zgadzając, przenosi się do Berlina. Tam poznaje zupełnie inny poziom malarstwa, odwiedza wystawy ogromnej liczby artystów (Picasso, Bacon, Van Gogh, Turner itp.), mierzy się też z ogromną przyjazną konkurencją i dołącza do społeczności grupy Galerii Europejskiej. Po festiwalach i wystawach zapoznaje się z abstrakcjonizmem. Początek 2015 roku oznacza przejście do Abstrakcji. Zainspirowany sztuką abstrakcyjną — Kandinsky, Rothko, Pollack, Richter itp. — Radtke wraca do Rosji i zaczyna studiować bezkształtność i kolor. W Jekaterynburgu Radtke próbuje znaleźć punkt wyjścia do stworzenia atmosfery innowacji i syntezy sztuki z koncepcją bezforemności. (Głównym celem było stworzenie obrazów, które byłyby w stanie wywołać nie myśli, ale emocje). Efektem poszukiwań, obserwacji i gorączkowych doświadczeń, stopniowo gromadzonych przez kilka lat, była koncepcja oparta na książce „Potęga teraźniejszości” niemieckiego filozofa, pisarza i duchowego mówcy Eckharta Tolle. Aby w pełni utrwalić tę ideę, artysta wyrusza w podróż, aw 2016 roku bierze udział w Art-Residence „Bereg”, gdzie gruntownie studiuje praktyki buddyjskie i filozofię tao. Po stworzeniu kilku prac na temat „Ciała i cielesności”, Radtke w pełni uzupełnia tworzenie koncepcji bezkształtności. Obrazy łączą się w serię zatytułowaną „Stillness Speaks”, która staje się ową symbiozą, kluczem między malarstwem a duchowością. Cały 2017 rok upłynął na tworzeniu obrazów o tej tematyce, po czym zorganizowano wystawę w Moskwie – co z kolei zaowocowało zaproszeniami z różnych galerii świata. Rok 2018 upłynął pod znakiem wejścia na arenę międzynarodową, dołączenia do społeczności amerykańskich artystów i obecności na wystawach w Nowym Jorku. Rozpoczęła się również współpraca z Ministerstwem Kultury Federacji Rosyjskiej w zakresie prezentacji rosyjskiej sztuki współczesnej w różnych miejscach na świecie.