Rok stworzenia | 2016 |
---|---|
Wymiary | 85 S × 120 W × 2.3 G cm |
Rodzaje sztuki | malarstwo |
Styl | abstrakcjonizm |
Gatunek | wnętrze |
Materiały | olej, płótno |
Praca była prezentowana na ekspozycji wystawy „Proces-3. Najnowszy realizm” 2017, której celem było zbadanie przemian procesów twórczych w sztuce w obliczu zmiany. „Świadome pożegnanie z krajobrazem przeszłości jest zaskakująco trudne. Obrazy o naturalnym pięknie – jak wybielone, pokryte woskiem Madame Tussauds – stopniowo znikają z pamięci, pozostawiając jedynie nierówne powierzchnie na płótnie. Jak kompensacja oporu. Jako fakt istnienia w każdych okolicznościach. Symbolika minionych znaczeń traci formę, a mit wieczności traci swoją treść... Ale ziarno nowych nadziei padnie dopiero na zaorane pola płócien. » Oksana Gawrosz
Kieruję się zasadą, że wszystko ma prawo istnieć. Nie zapominając o mojej odpowiedzialności jako artysty. Pozostaję wierna idei, że sztuka to ziemia niczyja - należy do wszystkich i jednocześnie do nikogo. Moje credo to kilka lat z rzędu: sztuka jest kwintesencją życia artysty. To jest moja integralna część. Zawsze tworzę prace w oparciu o impuls emocjonalny. Lubię tworzyć prace, które wywołują reakcję u widza, chęć pozostania sam na sam ze sobą i kolor, gdy proces kontemplacji zamienia się w rodzaj medytacji. I pytanie brzmi: co będę robić jutro? To jest wolność.