Robert Andersen

Moja decyzja o zostaniu malarzem była nieświadoma, malowanie sprawiało mi przyjemność ze względu na odczucia estetyczne, jakie towarzyszyły mi podczas pracy. Taka aktywność często dawała mi satysfakcję i pewność siebie, stwarzając okazję do ujawnienia swoich możliwości. Malarstwo zawsze dawało mi najsilniejsze emocje, a ponadto było sposobem na trwałe utrwalenie nie tylko uczuć i emocji, ale co dla mnie najważniejsze, siły woli, poziomu umiejętności i wewnętrznego stanu moralnego. W moich pracach widzę odbicie siebie - takiej jaka jestem - odważnej, niezdecydowanej, prawdomównej lub niezdolnej do widzenia rzeczy we właściwy sposób. Każdy obraz zawiera również elementy otoczenia otaczającego artystę, coś z jego poprzedniego życia i jego prób zobaczenia przyszłości. W tym sensie przedmioty sztuk pięknych mają dla mnie najwyższą wartość. Popieram również pogląd, że poznawanie świata jest procesem intuicyjnym, dokonującym się poprzez sztukę, a nie racjonalnymi metodami naukowymi. Być może taka postawa określa mnie jako osobę o charakterze artystycznym, ale jednocześnie czuję, że mam w życiu więcej logiki niż intuicji. Biorąc pod uwagę wpływ niektórych artystów na mój rozwój twórczy, powiedziałbym, że jestem zwolennikiem realizmu w jego najmocniejszym przejawie. Moimi ulubionymi artystami są Velaskes, Rembrandt, Chardin, Dega. Edgar Dega wydawał się mieć bardzo silne związki z malarzami poprzednich pokoleń, ale pozostając realistą był jednocześnie dość wyjątkowym artystą, zdolnym do zrozumienia i zaakceptowania kolejnego pokolenia artystów, którzy zaczęli obrazować świat na swój własny sposób - impresjonistów Moneta, Pissaro, Renoira i innych. Bardzo cenię realistów XVII wieku za mocną monumentalność i generalizację postaci, za subtelne przejścia barw. Jednocześnie kocham impresjonistów za zwiewność i swobodę w kolorystyce. Wreszcie trzecia grupa artystów, która również robi na mnie duże wrażenie, to postimpresjoniści, którzy pokazali światu, że istnieje ogromna różnorodność metod, którymi artysta może posługiwać się w przedstawianiu natury i ta różnorodność jest wciąż eksplorowana na najwyższych szczeblach sztuka światowa. W swojej pracy zawsze starałem się uczyć najlepszych rzeczy od najlepszych artystów poprzednich pokoleń i wykorzystywać ich najbardziej udane techniki do tworzenia własnych prac i własnego stylu twórczego. Zdecydowanie postrzegam siebie jako część ciągle rozwijającej się tradycji artystycznej, która zgromadziła ogromne dziedzictwo iw czasach chaotycznych prób zrozumienia siebie i znalezienia własnej drogi zawsze wracam do artystów z przeszłości, ich metod i postaw. Mam jasny plan pozostawienia po sobie kilku bardzo mocnych dzieł. Większość moich prac należy do sztuki figuratywnej lub do portretu. Szczególnie ważne są dla mnie kompozycje. Pracując nad kompozycją, często staram się zapomnieć o momentach literackich i ideologicznych, a bardziej interesuje mnie poszukiwanie poezji i metafor. Do pracy przystępuję dopiero wtedy, gdy czuję się zarówno technicznie przygotowany, jak i pewien zapas wewnętrznych emocji. Jeśli chodzi o materiały, wybrałem olej i płótno. Używam trzech pędzli - grubego do wypełniania tła, średniego do pracy nad kształtami i cienkiego do detali. W rzadkich przypadkach stosuję techniki mieszane, np. metody podmalowania, pierwsze relacje kolorystyczne wykonuję gwaszem, a kolejne warstwy nakładam olejem. Niemal przy każdym obrazie najpierw rysuję szkic, ale kiedy czuję, że mogę malować bezpośrednio na płótnie, zaczynam pracę bez wstępnego szkicu. Staram się unikać pojęcia „kawałka płótna”. Dla mnie ważne jest, aby widzieć wszystko jako całość i za każdym razem, gdy pracuję nad szczegółami, mam cały obraz przed oczami. Wszystko musi być w harmonii. Właściwie harmonia jest moim najwyższym priorytetem. Inspiracją dla mojej pracy może być wszystko, czy to przechodzący w pobliżu mężczyzna, czy okazjonalna myśl. Jednak zwykle większy wpływ mają na mnie rzeczy, które biorę z mojego wnętrza niż z zewnątrz. Mogą to być moje przemyślenia lub wizualna wyobraźnia. Tak więc moje fantazje są dla mnie silniejszym bodźcem w porównaniu z przedmiotami materialnymi. Jeśli potrzebuję przedmiotu materialnego, aby przenieść moje myśli na płótno, po prostu go znajduję.

2003 - Indywidualna wystawa w klubie "Czarny Słoń", Kiszyniów. 2006 - Członek "Integracja europejska przez sztukę", Kiszyniów. 2007 - Fotoprojekt "Interwencjoniści", Kiszyniów. 2007 - Wystawa „ArtNow.ru: łamanie rzeczywistości”, Moskwa. 2008 - Wystawa indywidualna "Nach Mitt-Tag", Drezno. 2008 - Wystawa indywidualna „Po południu, Moskwa. 2008 - Wystawa indywidualna „Słoneczne dni”, Kiszyniów. 2009 - Prezentacja na Targach Sztuki Realisme, Galerie Lilja Zakirova, Amsterdam. 2009 - Wystawa zbiorowa "Mondi paralleli", Viterbo. 2009 - Wystawa zbiorowa „Dekoracyjny nastrój”, Moskwa. 2009 - Wystawa indywidualna „Ze autumn esposissio”, Kiszyniów. 2009 - Wystawa zbiorowa „Gra wyobraźni”, klub „Tylko dobre wieści”, Moskwa. 2010 - Wystawa indywidualna "Mały diabeł", Kopenhaga

Akademia Sztuk Pięknych, 2003-2007, Mołdawia, Kiszyniów