ARTEGAMBASIN

Oto historia życia Giovanniego Gambasina, uporządkowana i poprawiona dla lepszej czytelności: W wywiadzie Giovanni Gambasin opisał swoją drogę do surrealistycznego ruchu artystycznego: „W wieku 17 lat zacząłem szukać surrealizmu, zanim się o tym dowiedziałem... To był moment w moim życiu, kiedy próbowałem znaleźć odpowiedź na wielkie tematy życia: narodziny, śmierć, sąd człowieka nad człowiekiem , religia, sztywność życia, myśl. Przedstawiając sny, zacząłem być surrealistą, mimo że nie wiedziałem jeszcze o istnieniu sztuki surrealistycznej. Mając dwadzieścia lat, kiedy podczas służby wojskowej byłem zamknięty na łodzi podwodnej, przypadkowo odkryłem na odwrocie tygodnika obraz „Żyrafa w płomieniach” Salvadora Dalì. Ta wizja pozwoliła mi zrozumieć, że to właśnie chciałem przedstawić w swojej twórczości i od tego czasu zanurzyłem się w historię sztuki surrealistycznej i innych pokrewnych ruchów artystycznych: Dada, Malarstwo Metafizyczne itp. Od ponad pięćdziesięciu lat zajmuję się próbowali namalować kontrast między życiem a marzeniem”. W malarstwie olejnym Gambasin wykorzystuje starożytną technikę jasnych i przezroczystych szkliw, aby przedstawić sny, jednocześnie ukazując życie w mocnych, ciemnych kolorach w sztywnych strukturach geometrycznych. Wstępne studia zawsze przeprowadza ołówkiem i pastelami. We wcześniejszym okresie swojej twórczości zajmował się także ceramiką i zajmował się technikami fotograficznymi (sztuka cyfrowa). Jego prace zawsze odznaczają się kunsztem graficznym i są przepojone medytacyjnym i fantastycznym nastrojem. Po długiej przerwie twórczej obecne surrealistyczne rysunki Giovanniego Gambasina oznaczają ponowne artystyczne zanurzenie się w światach snów. Choć różnią się one pod wieloma względami od jego poprzednich dzieł, zarówno pod względem techniki, jak i formatu, to jednak poszukiwanie wielkich tematów życia jest w nich nadal wpisane. Najnowsze prace Gambasina to niezwykle szczegółowe kosmosy w miniaturowym formacie, tworzone za pomocą kolorowych ołówków, tuszu i akwareli na papierze. W grze linii, w celowo rozmieszczonych kontrastach światła i ciemności, w delikatnych kolorach, pozornie organiczne i sugestywne kształty, formy i ozdoby rozwijają się w przytłaczającej gęstości. Artysta pozostaje jednak wierny surrealizmowi, któremu poświęcił się przez dziesięciolecia, choć w zupełnie nowej formie. Jego malarstwo zaczyna się teraz bez wytycznych i programów; Jako materiały wystarczą papier i kolory. Linie i kształty nabierają intuicyjnego kształtu i rodzą znaczenia, które artysta często realizuje dopiero w trakcie tworzenia. Rzeczywiście, delikatne rysunki i obrazy ukazują ogromną obfitość samoistnie rozwijających się form, które stają się pozornie realnymi postaciami, a mimo to pozostają fantastyczne. Często pojawiają się aluzje erotyczne i aluzje do obrazów snów i podświadomości. Uważnemu widzowi pozostaje zabawna przyjemność samodzielnego odkrywania i interpretowania tych treści i skojarzeń, zaczynając od barwnego słownictwa obrazów.

Gambasin wystawiał w wielu miastach, w tym w Rzymie, Wenecji, Padwie, Treviso, Mediolanie, Mesynie i Asolo. Za granicą, w Niemczech: Onil Gallery Bremen, Bellingen Art Group, Mindleim Rathaus, Berlin Gallery (Virtual), w Korei Muzeum Fantapia, Londyn w ErotikArt, w Szwajcarii, Banja Luka, Pocitelj Bośnia, Korcula i innych miejscach. Brał udział w ponad 320 wystawach zbiorowych i konkursach malarskich. W 2021 roku otrzymał Nagrodę Artystyczną Miasta Canale Monterano i Uniwersytetu Rzymskiego.

Giovanni Gambasin kształcił się głównie w dziedzinie sztuki jako samouk. Choć uczęszczał do szkoły nudyzmu przy Akademii w Wenecji, kursu nie ukończył. Jego poszukiwania wiedzy napędzane były także lekturą książek i traktatów z zakresu techniki malarskiej. Należy zauważyć, że w okresie jego młodości dostęp do informacji był ograniczony, ponieważ Internet nie był jeszcze powszechny. Podejście samouka i ciągłe dążenie do nauki przyczyniły się do jego artystycznej ewolucji na przestrzeni lat.