Angelina Sidenko

Sidenko Angelina Ilyinichna (ur. 1946) w Kijowie. Absolwent Kijowskiego Państwowego Instytutu Sztuki (1970). Warsztaty twórcze Akademii Muzycznej ZSRR. Nauczyciele w specjalności - M. Deregus, V. Cassian. Harmonogram. Główne prace: cykl - „Włoski Kaprys” (1986), „Kijów historyczno-kulturowy” (1984-96), „Kozacka chwała” (1995), „Skarby Ukrainy” (1996), „Kijowski barok” (1997-99 ) . Członek NSHU (1974). Sidenko Angelina Ilyinichna (ur. 1946) – artysta plastyk, grafik. Członek Związku Artystów ZSRR. Urodził się w Kijowie. Absolwent Kijowskiego Państwowego Instytutu Sztuki (1970). Studiowała w warsztatach twórczych Akademii Muzycznej ZSRR. Nauczyciele w specjalności - M. Deregus, V. Cassian. Członek NSHU (1974). Główne prace: cykl - „Włoski kaprys” (1986), „Kijów historyczno-kulturalny” (1984-1996), „Kozacka chwała” (1995), „Skarby Ukrainy” (1996), „Kijowski barok” (1997-99 ) . Prace znajdują się w muzeach Ukrainy, kolekcjach prywatnych w Anglii, Włoszech, Kanadzie, Niemczech, USA, Danii i Hiszpanii.

2002 indywidualna wystawa „Rzeka godziny” w ukraińskim domu. 2003 indywidualna wystawa „Wenecja. Wspomnienia z przyszłości” w galerii „36” na Andriejewskim Spusku. Ekspozycja składała się z dwóch cykli graficznych. Pierwsza to staromodna w swej szczegółowości „veduta” przedstawiająca podręcznikowe atrakcje turystyczne „Perły Adriatyku”. Druga serial nosi tytuł „Tajemnice. Karnawał w Wenecji”. 2007 indywidualna wystawa „Anioły Sofii” w Sofii Kijowskiej w galerii „Chlibnia”. W 2017 roku w ramach projektu „Własność intelektualna na Ukrainie – perły malarstwa dla studentów”, utworzonego z inicjatywy rektora, profesora, Honorowego Prawnika Ukrainy Jurija Boszyckiego na Kijowskim Uniwersytecie Prawa Narodowej Akademii Nauk Ukrainy dla uczestników Międzynarodowego Seminarium „Polityka własności intelektualnej na uniwersytetach iw instytucjach badawczych” odbyła się prezentacja indywidualnej wystawy rycin „Duchowe skarby Ukrainy”. Prace prezentowane są także w muzeach Ukrainy i kolekcjach prywatnych w Austrii, Hiszpanii, Włoszech, Kanadzie, Niemczech, Francji, USA, Andorze i Japonii.

Ukończyła Kijowski Państwowy Instytut Sztuki w 1970 roku (pracownia grafiki książkowej prof. V.I. Kasiyana). Praca dyplomowa - ilustracja i projekt powieści M. Stelmacha "Krew ludzka to nie woda", gdzie po raz pierwszy spróbowała połączyć technikę mediorytu z akwafortą. Znakomita obrona dyplomu dała możliwość wstąpienia do warsztatów twórczych Akademii Sztuk ZSRR (warsztat M.G. Deregusa). Trzy lata szkolenia i doskonalenia techniki akwaforty pod okiem wielkiego ukraińskiego artysty Michaiła Gordiejewicza Deregusa. Ukończyła warsztaty twórcze w 1973 roku, a za cykl akwafort „Pejzaże ukraińskie” otrzymała dyplom Akademii Sztuk Pięknych ZSRR, po czym odbył staż we Włoszech. Studiowała wszystkie techniki akwaforty: trawienie kresek, akwatintę, lavis, werniks miękki, mezzotintę, monotypię.