ŚREDNIOWIECZNA PUZZLE DYNAMICZNE

AGARLA SILVANO, Włochy

Silvano Agarla urodził się w Borgomanero (NO) 08.02.1960, zawsze mieszkał w Romagnano Sesia, małym miasteczku w prowincji Novara. Od dziecka lubował się w sztukach figuratywnych, wspieranych przez bujną wyobraźnię i po ukończeniu szkoły obowiązkowej uczęszczał do Szkoły Artystycznej Carlo Alberto w Novara, uzyskując dyplom (rok 1978). W następnych latach angażuje się w różnego rodzaju doświadczenia artystyczne, tworząc prace techniką akwareli, malarstwa olejnego na szkle, preferując naiwność i reprezentując tematy surrealistyczne inspirowane Russeau. W kolejnych latach uzyskał dyplom geodety i rozpoczął pracę w branży budowlanej, jako przedsiębiorca i wolny strzelec (działalność prowadzona do dziś). Zawód, który pochłania go bez reszty, zmuszając na kilka lat do odłożenia na bok wszelkich artystycznych ambicji. W 2015 roku zmienił miejsce zamieszkania i znalazł wolne pokoje. Myśl o wznowieniu malarstwa nigdy go nie opuściła i planuje wykorzystać te przestrzenie, by w końcu wznowić to, co tak długo odkładał. W ten sposób rozpoczyna się nowy cykl prac wykorzystujących różnego rodzaju i rodzaju materiały i kolory, z przewagą farb metalicznych i chromowanych, a także farb akrylowych, farb olejnych, akwareli, suchych pasteli, materiałów metalicznych i szklanych kul nakładanych bezpośrednio na obrazy, nadając tym samym każdemu dziełu element materialny. Kreacje najczęściej wykonywane są na płótnie, drewnie lub na blasze. Artysta preferuje raczej duże gabaryty, gdyż to one decydują o znaczącym oddziaływaniu na obserwatora, a także o większej osobistej satysfakcji z realizacji. Dominującym nurtem podstawowym jest abstrakcjonizm, który bardzo często powoduje u obserwatora dzieło swego rodzaju ewokację rzeczy, zwierząt, ludzi, przedmiotów, stanów umysłu, do tego stopnia, że tytuł obrazu nigdy nie jest narzuceniem autora, ale prosta propozycja. W ten sposób Agarla bawi się, nie ograniczając fantazji i wyobraźni, rozbijając każdy pomysł na podstawowe formy i krzyżując je w swego rodzaju chromatycznym i materialnym dynamizmie, wyrażając wszystko na płótnie, jak na nieruchomym obrazie. Zastosowanie chromowanych farb, takich jak stalowe ćwieki, szklane kule i inne materiały, daje pracom możliwość różnicowania odbioru wizualnego przez obserwatora w zależności od położenia względem źródeł światła i ich rodzaju. W związku z tym za interesujące uważa się sprawozdanie, które zawiera krytyka jego prac, przypisywana dr Antonelli Avallone, z okazji osobistej wystawy, która odbyła się w roku 2017 w mieście Arona, która brzmi: co następuje: „Jego twórczość przemawia za nim, dzieła, które byłyby uproszczeniem, gdyby odnosiły się do jednego nurtu artystycznego. Surrealizm, kubizm Picassa z tym nawiązaniem do jego Guerniki, rozpoznawalny w niektórych obrazach Agarli, pop-art, sztuka abstrakcyjna, nie, artysta Agarla nie można go zamknąć w samych definicjach gatunku. Jest wyjątkowy i być może sam jest twórcą nowego sposobu tworzenia".