Maska wenecka 71

Jan Astner, Polska

Jan Astner studiował architekturę i sztuki piękne w Polsce i USA. Uprawia malarstwo, rysunek, grafikę komputerową i fotografię. Ostatnie projekty wywodzą się z fascynacji wielozmysłową percepcją. Obrazy są elementem spektakli opartych na idei metafor synestetycznych – abstrakcyjnie łączone doznania zmysłowe tworzą indywidualne odczucia każdego uczestnika. Wystawiał w Polsce, Francji, Belgii, Luksemburgu, Hiszpanii i Szwecji. Od 25 lat zajmuje się doradztwem w zakresie budowania i zarządzania wizerunkiem marki. Mieszka i pracuje w Izabelinie w Polsce i Jerez de la Frontera w Hiszpanii. Jan Astner realizuje swoje prace w cyklach łączących refleksję nad człowiekiem w relacji do otaczającego go świata w dobie posthumanizmu i transhumanizmu. Posługując się malarstwem procesowym oraz wypracowanymi przez siebie technikami w technice akrylowej, dobiera środki wyrazu, aby przedstawić nurtujące go zagadnienia. Swoje prace realizuje w cyklach łączących refleksję nad człowiekiem w relacji do otaczającego go świata w dobie posthumanizmu i transhumanizmu. Posługując się malarstwem procesowym oraz wypracowanymi przez siebie technikami w technice akrylowej, dobiera środki wyrazu, aby przedstawić nurtujące go zagadnienia. – Miasta zmysłowe – impresje nawiązujące do odwiedzanych miast, przedstawiające miasto jako miejsce życia, gdzie tematem przewodnim nie jest architektura i urbanistyka, ale zanotowane przez autora emocje i doświadczenia związane z przestrzenią społeczno-kulturową. – Pozy sybaryckie – analiza interakcji między wewnętrznym i zewnętrznym światem człowieka, zarówno w sferze materialnej, zmysłowej, jak i psychicznej. – Portrety transludzkie – refleksja nad przemianami ludzkiego ciała, jego upiększaniem i modyfikacjami. – Pejzaże synestetyczne – wielozmysłowe preteksty do osobistej percepcji. Jakie smaki widać na obrazku? Jakie kolory dźwięków można usłyszeć? Jaki jest związek między dotykiem a kolorem? Itp.