Ragnara

Megan Serene, Stany Zjednoczone

Cześć! Jestem Megan Serene Pecchia, ręka i serce stojące za tą grafiką. Najbardziej znany jestem z moich czarno-białych, szczegółowych rysunków na książkach o innym przeznaczeniu. Akt rysowania zawsze był we mnie głęboko osadzony, celowo dany mi wraz z moimi niebieskimi oczami, piegami, aktywnym duchem i korzeniami w Minnesocie. Dorastając, moje ulubione medium szybko stało się najpopularniejszym narzędziem do pisania w mojej dłoni, długopisem lub ołówkiem. Szkicowałem na wszystkim, co leżało przede mną; zeszyty szkolne, biuletyny kościelne, skrawki papieru, jednorazowe kubki do kawy i strony książek. Cieniowanie stało się dla mnie czymś pięknym. To było czarujące widzieć, jak coś tak skomplikowanego, szczegółowego i wielowymiarowego ożywa dzięki jednemu narzędziu i mojej własnej ręce. Drugim pięknem w moim życiu była natura. Jako chrześcijanka zawsze inspirowało mnie przemyślane i szczegółowe dzieło mojego Boga, które zalało otaczający mnie świat. Dorastałem, wędrując po lasach i biegając po szlakach, ścigając łosie w wodach granicznych, pływając w dół szumiących rzek i jeżdżąc na nartach biegowych po pokrytych śniegiem wzgórzach. Znaczenie świata przyrody wciąż leży mi na sercu. Mój mąż i ja uwielbiamy wspólnie odkrywać wspaniałe tereny na świeżym powietrzu, czy to w naszym rodzinnym stanie Michigan, czy też podróżując po całym świecie do różnych krajów. Ludzie i relacje również zawsze były dla mnie bardzo znaczące/ważne. Wierzę, że jesteśmy tutaj, aby wykorzystać nasze dary i talenty, aby nieść radość, nadzieję i miłość tym, którzy są wokół nas. Dlatego moje kreacje nie zaczynałyby się od rąk, zaczynałyby się od bicia serca i osoby w umyśle. Na początku mojej drogi artystycznej większość moich dzieł wychodziła w formie prezentów. Robiłam kartki z życzeniami, fotografowałam ukochane zwierzaki lub ozdabiałam domowe lampy, szklane słoiki i meble dziełami sztuki i projektami. W 2019 roku postanowiłam celowo/celowo skupić się na rysowaniu. Ręce wciąż swędzą mnie, żeby rysować na czymkolwiek przede mną, a pewnego dnia sterta książek, które szły do śmietnika, stała się gorliwym wspólnikiem mojego długopisu. Z pomocą mojego męża, Zacha, opanowujemy sztukę używania przerobionych książek jako płótna. Dziękuję za zainteresowanie moją twórczością i mną jako artystą. Mam nadzieję, że dostrzegasz serce kryjące się za każdym detalem i wiesz trochę więcej o rękach, które go stworzyły.