Rok stworzenia | 2013 |
---|---|
Wymiary | 60 S × 60 W × 0.5 G cm |
Rodzaje sztuki | fotografia |
Styl | kolorowy |
Gatunek | portret |
Sposób pakowania | tuba |
Lewitująca kobieta z rękami wyciągniętymi ku niebu. Mewy latały wokół niej, jakby miały zabrać ją ze sobą w niebo. Na jej twarzy widać tęsknotę. Czy jej życzenie się spełni? Nad jej głową czekają ciemne chmury, a wielkie stado mew jest gotowe jej towarzyszyć. Grafika zostanie wysłana jako wysokiej jakości walcowany wydruk Giclée Fine Art. Inne rozmiary i metody drukowania na życzenie, po prostu wyślij mi wiadomość. Ten obraz jest częścią mojej serii „Moje serce to ciemny las” – zbioru poezji wizualnej, podróży, która rozpoczęła się ponad dekadę temu. Fotografie te powstały w wyniku głęboko osobistych poszukiwań, które początkowo wizualizowały ból utraconej miłości, przechodzący przez fale żalu, złości i rozpaczy, zanim w końcu osiągnęły akceptację. Stanowią nieme świadectwo procesu uzdrawiania mojego serca. Z biegiem czasu oryginalna kolekcja ewoluowała, dodając nowy element: chęć odnalezienia poczucia przynależności oraz wewnętrznego spokoju i wyciszenia.
Jessica urodziła się i wychowała w Hamburgu w Niemczech. Posiadając tytuł licencjata w dziedzinie projektowania komunikacji (2011), jej karierę jako niezależnej projektantki wizualnej i fotografki wyróżnia unikalne połączenie dyscyplin artystycznych, które trafnie opisuje jako „kreatywną alchemistkę”. Sercem jej pracy jest własne studio projektowe, w którym wyobraźnia spotyka się z rzeczywistością. Doświadczenie Jessiki nie ogranicza się do projektowania; jej pasja do fotografii sprawiła, że jej prace były prezentowane w Niemczech, Austrii i Szwajcarii. Jej styl fotograficzny, charakteryzujący się artystycznym podejściem, zdobył uznanie i kilka nagród. Jej podejście do projektowania i fotografii nie polega tylko na tworzeniu wizualizacji, ale na opowiadaniu historii, które rezonują. Niezależnie od tego, czy robi to za pomocą obiektywu aparatu, czy cyfrowego ruchu, uwiecznia chwile i emocje, które wymownie wyrażają. Prace Jessiki są powolne i stanowią uosobienie uchwyconego momentu. Jest uziemiony i ciepły. Wizualna poezja, która sprawia, że czujesz się, jakbyś był owinięty miękkim, ciepłym kocem. Swoją twórczość postrzega jako nieustanną podróż, ciągłe eksplorowanie głębin swojego wnętrza. Jej prace są jak promień światła, który rozbija łupinę orzecha i wpada przez szczelinę do małej jaskini znajdującej się w środku.