Rok stworzenia | 2024 |
---|---|
Wymiary | 30 S × 30 W × 3 G cm |
Rodzaje sztuki | fotografia |
Styl | modern |
Gatunek | fotoimpresjonizm |
Ramy | grafika sprzedawana jest z oprawą |
Sposób pakowania | Opakowanie kartonowe |
Ta praca jest reprodukcją barytową Hahnemühle Fine Art wykonaną w 2024 roku. Oprawiona w passepartout i szkło muzealne, jest ponumerowana i podpisana przez artystę Alessandro Idiniego. Do każdego wydruku dołączony jest Certyfikat Autentyczności. Seria Materia eksploruje abstrakcję w fotografii, wykorzystując materiały w różnych stanach, aby wyrazić siłę i nieokreślone formy.
Urodzony w Nuoro w 1961 r., fotografią pasjonował się od najmłodszych lat, studia ukończył w Mediolanie, na Akademii Sztuk Pięknych Brera, którą ukończył z oceną pełną w 1986 r., stawiając pracę magisterską na temat ewolucji portretu fotograficznego od początków dziejów. XX wieku aż do lat 80. Na ostatnim roku studiów rozpoczął pracę jako fotograf w dziedzinie mody i tworzył usługi redakcyjne dla magazynów „Beauty”, małe kampanie reklamowe dla wschodzących wówczas stylistów oraz portrety fotograficzne współczesnych mediolańskich artystów; po ukończeniu studiów postanawia przenieść się do Paryża, gdzie jednak kontrast pomiędzy zbyt wieloma kompromisami świata mody a własną obcą naturą powoduje, że porzuca ten świat. Następnie, po wielu latach poświęcenia się dziennikarstwu i fotografii plenerowej, u zarania nowego tysiąclecia zaczął poświęcać się fotografii artystycznej, którą sam określił jako „możliwość pracy niezależnie od koncepcji zlecenia”. cykl prac fotograficznych Kwiaty z początku lat 1910-tych, nakręcony w studiu i w dużym formacie analogowym, zyskał międzynarodowe uznanie w różnych magazynach artystycznych oraz u niektórych kolekcjonerów dzieł fotograficznych drukowanych techniką platynowo-palladową. Następnie, po cyklu poświęconym pejzażowi miejskiemu, poświęcił się całkowicie poszukiwaniom estetyki nieformalnej; w ten sposób narodziły się cykle Fragments, Ekpýrosis i Phaos, charakteryzujące się poszukiwaniem abstrakcji przedmiotu codziennego, jego dekontekstualizacji i destrukcji, aż do jego odrodzenia w nowym obrazie. Ale to właśnie w cyklu Materia badania nad koncepcją nieformalnej percepcji w fotografii odnajdują idealną syntezę połączenia ekspresyjnych możliwości formy z mechanicznymi środkami fotografowania, gdzie zderzenie płynów o różnej gęstości i kolorze tworzy niezwykle ulotne formy, które ożywiają kompozycje, które trwają tylko przez chwilę, a potem znikają w samym materiale.