MELANCHOLIA

„Zacząłem być częścią serii o postdywizjonizmie, ale bardzo podobał mi się nastrój postaci, więc odpuściłem, coś w rodzaju jednorazowego…” „Zainspirowany postimpresjonizmem z kubistycznym podejściem do kompozycji. Celem tutaj jest wykorzystanie całej powierzchni podłoża, kwestionując postrzeganie przez widza negatywnej przestrzeni. Zasadniczo dywizjonizm, postać/kompozycja jest wpleciona w tkaninę płaszczyzny i zakrzywienia przestrzeni w procesie malowania powtarzalne, niemal automatyczne nakładanie kreskowanych linii daje podświadomości możliwość kierowania kompozycją, pojawia się napięcie między chęcią ukrycia a potrzebą ujawnienia, konflikt między podświadomością a samoświadomością ”. Z notatnika Atoma.