Świąteczny sen

W przeddzień świąt Bożego Narodzenia, ubieranie choinki, wieszanie girland, za każdym razem przeczucie cudu rodzi się w duszy bajką. To cudowne uczucie pochodzi z dzieciństwa, kiedy każda bajka mogła ożyć w fantazji… … Mała Charlotta bardzo lubiła święta Bożego Narodzenia, kiedy choinka była przystrojona błyszczącymi zabawkami i mieniącymi się girlandami, przynosząc poczucie bajki i cudu. Dziewczynka mogła godzinami patrzeć na błyszczące zabawki, wyobrażając sobie, że kiedyś może stać się mniejsza, bardzo malutka, żeby bujać się na zabawkach choinkowych, jak na huśtawce i skakać z jednej puszystej gałęzi na drugą, wydawało jej się, że zaraz zmniejszyć i odnaleźć się w tej świątecznej bajce. świat. Ale mama przyszła i powiedziała, że czas dzieci się skończył, czas spać. Miłość Charlotte do eleganckiej choinki była całkowicie podzielana przez puszystą birmańską kotkę Katie - bardzo lubiła uważnie przyglądać się eleganckiej urodzie, jakby znała o niej jakiś sekret. Pewnego świątecznego wieczoru, kiedy Charlotte już spała, kotka Cathy wpadła do jej pokoju. Wskakując na łóżko obok dziewczyny, miauknęła cicho. -Kate, czego chcesz? zapytała budząca się Charlotte. Kot zeskoczył z łóżka i pobiegł do drzwi, obejrzał się i znowu cicho powiedział: „Miau!” jakby wołał dziewczynę za sobą. Dziewczyna wstała z łóżka i poszła za kotem. Kot zaprowadził ją do przedpokoju, gdzie w ciszy nocy mieniła się piękna choinka. „Katie, nie możemy tu być, powinienem spać, gdzie idziesz?” Charlotte próbowała złapać łajdaka, okrążając za nią choinkę. Nagle dziewczyna potknęła się i upadając, mocno zamknęła oczy, bojąc się, że teraz upuści elegancką choinkę. Kiedy dziewczyna otworzyła oczy, stwierdziła, że leży, kołysząc się w górę iw dół na zielonej gałęzi choinki. A psotna Katie huśta się niedaleko na zabawkowym jeleniu. Kot odwrócił się do dziewczyny i coś miauknął i nagle Charlotte stwierdziła, że nie słyszy miauczenia, ale słowa. „No? Na co czekasz? Naprawdę chciałeś być mały i huśtać się na zabawkach jak na huśtawce? Miau?”. Charlotte wstała i wskoczyła na najbliższą piłkę. Potem wesoło kołysały się na zabawkach, skakały z gałęzi na gałąź, ganiając się - bawiły się świetnie - dziewczynka i kot. Potem, kiedy trochę zmęczeni usiedli, by odpocząć, kot powiedział do Charlotte: „Czy chcesz, żebym zdradziła ci jeden wielki sekret? Tylko musisz go zachować. Czy uratujesz?” Dziewczyna odpowiedziała: „Tak, oczywiście, że uratuję! Jaki jest sekret?” Kot kiwając głową kontynuował: „Widzisz te migoczące żarówki - to nie są zwykłe żarówki, jeśli podążasz za nimi z czystym sercem, możesz znaleźć ścieżkę prowadzącą do innego świata, w którym królują wieczne wakacje i wiele cudów. Wszystkie koty wiedzą o tej ścieżce, ale nie każdy może ją znaleźć. Czasami koty upuszczają drzewa - dzieje się tak dlatego, że nie są jeszcze doświadczone i wybierają zły czas, aby się skurczyć i ją znaleźć. Charlotte zapytała: „Czy pokażesz mi tę ścieżkę i zabierzesz ją ze sobą do tego bajkowego świata?” Kati skinęła głową. Wstali i poszli za sznurem żarzących się żarówek. Światło ze świateł stawało się coraz jaśniejsze z każdym krokiem i nagle światła zamieniły się w jednolitą, świetlistą ścieżkę. Charlotte i kot szli ścieżką i nagle, za następnym zakrętem choinki, pojawiła się wielka, błyszcząca kula. Kotka zwinnie podskoczyła do piłki i weszła do środka, dziewczyna ruszyła za nią... ... Charlotte obudziła się, gdy promienie słońca zalewały już jej pokój swoim światłem, mrucząca Kathy skuliła się obok niej ... Nawiasem mówiąc, dziewczyna na zdjęciu to Charlotte z Cambridge. Stało się to przez przypadek: właśnie znalazłem w Internecie odpowiednie odniesienie do ładnej dziewczyny z psotnym uśmiechem. Kiedy już zaczęłam pracować nad obrazem, próbowałam znaleźć to samo zdjęcie, ale w lepszej jakości i trafiłam na artykuł o rodzinie królewskiej... Myślę, że mała księżniczka idealnie pasuje do baśniowego klimatu mojego obrazu , tak jak baśniowy klimat bardzo jej odpowiada...