Czułość

Nepomitna Hudojnicya, Ukraina

Od dzieciństwa jestem samoukiem. Mieszkając na wsi, gdzie nie było nawet szkoły, nie udawało mi się chodzić do klubów. W szkole średniej, kiedy przeprowadziliśmy się do miasta Zaporoże, przez dwa lata uczyłem się malarstwa Petrykowa. Po ukończeniu szkoły złożyłem podanie do uczelni artystycznej na wyspie Chortycja, ale ze względu na trudności finansowe nie mogłem ukończyć studiów. Marzyłam o kontynuowaniu nauki w Kijowie, gdzie były większe możliwości znalezienia pracy i otoczenia się kreatywnym środowiskiem. Ale życie zaprowadziło mnie do wojska, gdzie służyłem przez prawie 5 lat. Po urlopie macierzyńskim zdecydowałam się zająć sztuką i zaczęłam uczyć malarstwa dzieci w moim mieście. Całą wiedzę zdobyłem dzięki własnej wytrwałości i ciężkiej pracy.