Rok stworzenia | 2024 |
---|---|
Wymiary | 90 S × 60 W × 2 G cm |
Rodzaje sztuki | malarstwo |
Styl | sztuka współczesna |
Gatunek | mitologiczny |
Materiały | akryl, płótno |
Sposób pakowania | Opakowanie kartonowe |
Ten utwór jest częścią kolekcji Umbral, która eksploruje stany świadomości po życiu, w których stajemy twarzą w twarz z naszymi wewnętrznymi potworami. Kiedy opuszczamy ciało fizyczne, nasze lęki, niepokoje, udręka, poczucie winy i nierozwiązane problemy nie mają już gdzie się ukryć, wyłaniając się w pełni odsłonięte, jak czaszka bez skóry. Portrety w tej kolekcji opowiadają te historie, zapraszając widza do konfrontacji z własnymi demonami. Charon, chociaż wydaje się być bezlitosną postacią, jest uosobieniem nieuchronnego losu, a jego praca polegająca na transportowaniu dusz przez rzekę Styks jest postrzegana z aurą melancholii i powagi. Praca sugeruje, że przeprawa jest koniecznym i naturalnym procesem, ale nie wszystkie dusze mogą ją ukończyć — niektóre pozostają w tyle, utknęły na uboczu, jako przypomnienie konsekwencji niespełnionego przeznaczenia. Widmowe istoty, które wiecznie wędrują po brzegach rzeki Styks, symbolizują udrękę i cierpienie tych dusz, które nie są w stanie osiągnąć ostatecznego spoczynku.
Nazywam się Roberto i jestem artystą wizualnym. Otrebor był we mnie zawsze obecny, od pierwszych dni, kiedy postrzegałem otaczający mnie świat. Jest manifestacją tej strony, która zbyt wcześnie dojrzała, która patrzyła na rzeczywistość innym, głębszym, a czasem mroczniejszym spojrzeniem. Od dziecka ciągnęły mnie horrory, obrazy, których inni unikaliby. Strona B życia, cienie, które pozostają niezauważone, zawsze coś we mnie zaszczepiały, jak ciche wezwanie do zbadania tego, co kryje się za powierzchnią. Moja podróż jako artysty to nie tylko poszukiwania estetyczne, ale ciągłe zanurzanie się w nierozwiązane emocje i niewidzialne krajobrazy psychiki. Poprzez Otrębor zapraszam widza do zmierzenia się z dyskomfortem, do przyjęcia złożoności istnienia i odnalezienia piękna tam, gdzie większość widzi tylko ciemność. Każda praca jest portalem do tej introspekcji – szansą na ujawnienie strony B w każdym z nas. Sztuka Otrebora jest odzwierciedleniem tej ukrytej strony. Każde pociągnięcie pędzla, każda kompozycja jest wyrazem tej dwoistości – piękna odnalezionego w ciemności, prawdy ujawnionej w najgłębszych zakamarkach ludzkiej duszy. Poprzez moją sztukę staram się konfrontować i odkrywać nieznane, niewypowiedziane, czego wielu woli nie widzieć. Otrebor jest zwierciadłem wewnętrznego wszechświata, w którym nie boi się cieni, ale akceptuje je jako integralną część ludzkiego doświadczenia.