Samila

Anyck Alvarez Kerloch, Hiszpania

Pracuję nad kilkoma kawałkami naraz. Kiedy utknę na jednym, kiedy widzę, że coś nie działa lub czegoś brakuje, ale po prostu nie mogę zrozumieć, co to jest, pozwalam temu odpocząć przez jakiś czas (kilka dni, kilka tygodni lub może miesięcy) i przejść do innego. Kiedy wrócę do tych cofniętych obrazów, może będę miał szczęście i znajdę sposób, aby działały. a innym razem trzeba je po prostu wyrzucić. Nie wyrzucam ich, bo uważam, że wiele z nich można wykorzystać jako bazę lub tło do nowego obrazu. Stary jest następnie integrowany z nowym dziełem. Uważam się głównie za malarza figuratywnego, ale czuję potrzebę wędrowania w stronę abstrakcji i zazwyczaj wykorzystuję do tego technikę rysunkową. Proces jest tym, co lubię najbardziej, zwłaszcza na początku, kiedy nie ma nic do stracenia lub na samym końcu, kiedy praca jest tak zła, że nie ma też absolutnie nic do stracenia. Czasami zostaję pobłogosławiony swobodną sesją i wychodzę ze studia czując się świetnie. Innym razem są dni z rzędu, w których nic nie wychodzi dobrze, ale w końcu zawsze coś wynoszę z tych bolesnych sesji. Popychają mnie, bym poszedł dalej. Na początku moim głównym tematem byli ludzie, ale ostatnio wędrowałem do miejsc, które nie były dla mnie tak interesujące lub do których miałem uprzedzenia. Na przykład malowanie kwiatów. Zawsze kochałam kwiaty, ale nigdy nie myślałam o ich malowaniu. Teraz stał się ulubionym tematem i uważam je za nie lada wyzwanie. Są dla mnie jedną z najtrudniejszych rzeczy do namalowania, ich ulotność i delikatność. Wykorzystywane przeze mnie obrazy pochodzą z różnych źródeł: z mojego najbliższego otoczenia, także ze zdjęć przedmiotów, scen, krajobrazów i ludzi, które robię, lub po prostu obrazów tworzonych w mojej głowie lub kombinacji wszystkich. Innym doskonałym źródłem obrazów są czasopisma i Internet. Jednak przyznam, że nie ma to jak malowanie przedmiotów na żywo, niezależnie od tego, czy przedmioty, czy ludzie czują się inaczej.