Drzewo nr 049

Ilekroć znajduję się przed prawie gotowym dziełem, cierpliwie czekam na drugą część mojej produkcji. Na tym etapie inspiracja pojawia się z wdziękiem, jakby magicznie i w tym momencie dostrzegam surrealistyczne elementy malujące deliryczne postacie w postaci ptaków, ludzi, motyli i wszystkiego, co pojawia się przed oczami. Te kolorowe żywiołaki są należycie umieszczone w swoich podstawach konstrukcyjnych w kontekście dzieła. Zamiarem jest zachęcenie obserwatora do wizualnego postrzegania drobnych szczegółów bogatych w ironię i kontemplowanych z radosnymi niespodziankami w obliczu pozornego chaosu w ciekawej grze światła i cienia. Moją wyobraźnię żywią ludyczne wizje, które mogę określić jako surrealistyczny styl pop, w którym szukam enigmatycznych pytań związanych z myślą, że sztuka jest czymś pytającym, komunikacją, która zapełnia pytania między ludźmi.