Niebiańska miłość i ziemska miłość

Moja praca dyplomowa w Charkowie Art College. miałem 18 lat. Długo nie mogłem się z nią rozstać, była mi droga jako wspomnienie. Praca znajdowała się w mojej kolekcji. Teraz jestem gotów pozwolić jej odejść. Jako cytat posługuję się fragmentem obrazu Marca Chagalla „Nad miastem”, na którym jest on przedstawiony w locie z żoną Bellą. To alegoria idealnej miłości, lekkości, naszej idei miłości, czegoś wyidealizowanego. U dołu przedstawiona jest para próbująca wspólnie grać na skrzypcach, tworząc melodię, będąc tym samym alegorią ziemskiej miłości. W kompozycji zastosowano wyraźny podział na strefy, dzięki czemu każda z par ma swoją przestrzeń. Na tle centralnej części sylwetki miasta domy są kanciaste, ich formy agresywne. Tworzy to kontrast, który podkreśla kruchość związku. Miasto żyje własnym życiem, wszystko toczy się jak zwykle, ale nawet w tym cyklu powstaje coś pięknego, co, mam nadzieję, przemieni się z miłości ziemskiej w miłość niebiańską, nie wdzierając się w realia życia.