Niech opadnie rozczarowanie

Tomasz Koclęga, Polska

W swojej pracy stawiam na człowieka. Interesuje mnie analiza ludzkich zachowań, postaw i emocji. Poprzez swoje pośrednie, poetyckie formy eksploruję obszary ludzkiej wrażliwości, pragnień, uczuć, zmartwień czy energii, które na mnie wpływają. Swoją pracę staram się opierać na nieuchwytnych, trudnych do zdefiniowania uczuciach, emocjach, pomiędzy którymi wszyscy jesteśmy miotani, ukrytych pragnieniach pojawiających się w naszych snach lub w prawdziwym życiu. Nie mam zamiaru komentować bieżących spraw. Wyrażam się poprzez rzeźby figuratywne, które często są białymi, zdeformowanymi, bezgłowymi postaciami. To z nimi buduję własny katalog ludzkich zachowań. Dla mnie postać bez głowy przedstawia człowieka; Nie identyfikuję go z żadną konkretną osobą; nie nazywam tego. Na przeciwległym biegunie mojej wypowiedzi artystycznej znajdują się ludzkie głowy. Te zwykle ogromne formy, choć oddzielone od reszty ciała, symbolizują człowieka w jego życiu duchowym i intelektualnym, w jego rozumowaniu, mądrości iw końcu w jego ludzkiej doskonałości. Jako rzeźbiarz interesuje mnie interakcja między moimi pracami a ich otoczeniem. Często umieszczam swoje rzeźby w środowisku naturalnym; w drzewach czy rzekach, ale także w przestrzeni miejskiej; na placach czy targowiskach. Wystawy w przestrzeni publicznej stały się ostatnio najważniejszą formą mojej wypowiedzi artystycznej.