Wiosenne słońce

KUNDAL – to jeden z rodzajów sztuki zdobniczej. Kondal, czyli inaczej „malarstwo reliefowe”, jest jedną z tradycyjnych sztuk plastycznych rozpowszechnionych w Azji Środkowej, która wciąż żyje i z powodzeniem rozwija się właśnie w Tadżykistanie. Badacze prześledzili ten rzadki rodzaj sztuki aż do XV wieku n.e., kiedy to w niektórych zabytkach starożytnego centrum kultury tadżyckiej Samarkand (zespoły architektoniczne Shahi Zinda, Gouri Amir, Ak-Sara) powstał nowy typ dekoracji wnętrz. W tym czasie powierzchnie zwisających kopuł i stalaktytów wewnątrz budowli zdobiono bogatym w złoto ornamentalnym malowidłem, mocno przypominającym brokat. Piękno koundala polegało na misternym przeplataniu równoległych obrazów, zestawień wegetatywnych i geometrycznych, zestawieniu różnych kolorów, które trzeba było umieć odczytać i zinterpretować. . Aby wykonać dzieło sztuki z koundala, należy wcześniej otynkować drewnianą deskę ganczem (alabastrem), a następnie można nałożyć gliniany wzór, ale obecnie malarze używają mocniejszych materiałów, takich jak cement. Zgodnie ze średniowiecznym kanonem, przed malowaniem płaskorzeźbę wzoru należało nałożyć cienką warstwę złocenia, a tło wypełnić ciemnoniebieskim kolorem, podczas gdy większość współczesnych malarzy odeszła od tej praktyki. Następnie panel zostanie pomalowany na różne kolory natury organicznej. Dziś malarze wolą używać farb olejnych. Złoto (czasami zastępowane brązem) odgrywało szczególną sakralną i sakralną rolę w tworzeniu koundalu, ponieważ przez cały czas symbolizowało boskie światło i chwałę. Metaliczny połysk jego drobnych elementów i konturów sprawił, że wybrany wzór wyglądał na wyrzeźbiony, a najdrobniejsze detale ornamentu nie wydawały się zagubione w monumentalnej kompozycji.