Rok stworzenia | 2018 |
---|---|
Wymiary | 92.5 S × 160 W × 4 G cm |
Rodzaje sztuki | malarstwo |
Styl | figuratywizm |
Gatunek | obyczajowy |
Materiały | akryl, płótno |
Ta praca jest właściwym fragmentem Tryptyku „Obietnica Pana”, zainspirowana fotografiami, które zrobiłem pracując z nowo przybyłymi dziećmi-uchodźcami wojennymi, irackiego chłopca-uchodźcy wojennego, który przybył do Szwecji oraz trudności w integracji z nową kulturą. Jego nagość/nagość odzwierciedla wrażliwość, frustrację i utraconą niewinność. Wykonane węglem drzewnym, cieniowane, ziemista surowość, wyrażająca eksploatacyjną nagość, akryl i jasna pastelowa kolorystyka tła zderzają ich ponurą egzystencję, przedzieloną cienką czerwoną linią prawdy, potrzeby/braku prawdziwej inicjacji. Iracki chłopiec odwrócił się, otworzył twarz, znalazł złoty klucz i zamontowaną pochwę penisa, zainicjował krzyk, jego cień wciąż uzbrojonej obietnicy męskości, gdy jedna stopa zanurzyła się w ścianie we wspólnej krwawej łaźni, mrówki poruszają się pod drzwiami zamienionymi w grób, otoczony cienką czerwoną linią prawdy, lampa ścienna zamontowana wysoko… ostrzeżenie, chłopcy fałszywych przepowiedni…
Marius jest artystą działającym w branży filmowej i artystycznej jako scenarzysta, reżyser, producent, autor zdjęć i artysta zajmujący się malarstwem wizualnym, pracował jako doradca/facylitator sztuki traumatycznej z rodzinami uchodźców/weteranów wojennych, wykładowca i opublikował książkę autobiograficzną „BEHIND THE LINIE UMYSŁU – leczenie psychicznych blizn wojny” w 2009 roku. „Moje prace, często inspirowane doświadczeniami z dzieciństwa i wojny, koncentrują się wokół głównego tematu „ludzki dylemat/ludzka plama”. Napięte kompozycje abstrakcyjno-ekspresjonistycznych, czasem bardziej figuratywnych obrazów napędzanych żywo, sugerują ciężar przemocy, poszukiwanie tożsamości i inicjacja, szczep farby na nieobrobionym płótnie i surowym papierze, w jasnej palecie czasami płynnych, zniekształconych form i warstw kolorów, skontrastowanych z czasami prostymi, bardziej harmonijnymi formami i kolorami, wzmocnionymi potężnym przekazem obrazowym i niewłaściwie ulokowaną energią. czasami wykorzystuję moje filmy i fotografie do napędzania kolejnych wideo-obrazów w projekcjach ciemni, w połączeniu z wspomaganiem malarskim i dźwiękowym, wyizolowanym, wiążącym zbliżeniem-czuciem-widzeniem”… My, jako artyści, zwierciadło społeczeństwa, we wszystkim, co robimy, mamy obowiązek nieustannej walki z uciskiem, dyskryminacją i wojną.