Dziewczyna królika

Ptaki poszły spać, krowy są nieruchome, A owce leżą dysząc na każdym starym kretowisku; A pod szaro-zielonym konarem wierzby, Jak trud odpoczywający, leży odłogiem pług. Nieśmiałe zające odrzucają lęki przed światłem dziennym Na drodze do kurzu, tańca i zabawy, Następnie parać się ziarnem przez nic nie zniechęcony Aby zlizać rosę z brody jęczmienia; Potem znów wyskakują i okrążają wzgórze Jak szczęśliwe myśli tańczą, kucają i wciąż się włóczą, Do dojenia panny wczesnym rankiem Zadzwońcie ich jarzmami i potrząśnijcie nimi w zbożu; Po dobrze znanych utartych ścieżkach każdy zwinny zając Buja się szybko jak strach i szuka swojej ukrytej kryjówki.