Styl artystyczny fotorealizmu

03 kwietnia 2024

Fotorealizm stał się powszechnie uznanym i szanowanym gatunkiem sztuki współczesnej, a wielu artystów nadal przesuwa granice tego, co jest możliwe w tym stylu. W tym artykule zagłębimy się w głębię tego stylu sztuki.

Sztuka malarstwa hiperrealistycznego

Fotorealizm odnosi się do ruchu artystycznego, który wyłonił się pod koniec lat 60. i na początku lat 70. XX wieku, którego celem było odtworzenie obrazów fotograficznych w malarstwie lub innych mediach z maksymalnym realizmem. Podejście fotorealistyczne polega na skrupulatnym kopiowaniu fotografii w najdrobniejszych szczegółach, aby stworzyć przekonująco realistyczną imitację obrazu. Fotorealiści zbierają informacje wizualne ze zdjęć i wykorzystują je do generowania bardzo realistycznych portretów swoich obiektów.

To odejście od abstrakcji i ekspresji wcześniejszych powojennych ruchów artystycznych stanowiło powrót do dokładnego przedstawiania przedmiotów, a nie portretowania emocjonalnego wrażenia artysty. Fotorealizm zbiegł się w czasie z rozwojem mediów masowych i rozprzestrzenianiem się fotografii w życiu codziennym.

Photorealism — Rzeźba Audrey Flack w Nowym Orleanie

Ruch artystyczny fotorealizmu: Kluczowe elementy

Fotorealiści stosują techniki dostosowane do odtwarzania tonów, tekstur i szczegółów fotograficznego odniesienia, aby ich obrazy wyglądały fotograficznie dokładnie. Farby olejne i akrylowe zapewniają wszechstronność wymaganą do uzyskania precyzyjnych efektów. Aerograf jest używany do nakładania gradientów i płynnego dostosowywania tonów. Płótna są często wstępnie zagruntowane grafitem, aby zwiększyć precyzję.

Ruch ten nadal wpływa na sztukę współczesną, a wielu artystów włącza techniki fotorealistyczne do swoich prac. Prawidłowe proporcje, perspektywa, głębia, oświetlenie, cienie i ostrość muszą być starannie odtworzone, aby scena była przekonująco realistyczna. Zwraca się uwagę na odzwierciedlenie cech tematu, sceny i nastroju zdjęcia referencyjnego. Proces malowania fotorealistycznego jest drobiazgowy, budując obraz przez wiele warstw, aby udoskonalić każdy niuans.

Fotorealizm to wyjątkowy ruch artystyczny, który pojawił się pod koniec lat 60. i na początku lat 70. XX wieku, charakteryzujący się hiperrealistycznym przedstawieniem fotografii. Artyści fotorealistyczni używają różnych technik do tworzenia obrazów, które wydają się niemal nie do odróżnienia od fotografii.

Oto kilka kluczowych elementów ruchu artystycznego fotorealizmu:

Użycie fotografii jako materiału źródłowego: Artyści fotorealistyczni wykorzystują fotografie o wysokiej rozdzielczości jako podstawę swoich obrazów. Często rzutują zdjęcie na płótno i skrupulatnie odtwarzają każdy szczegół.
Dbałość o szczegóły: Obrazy fotorealistyczne charakteryzują się niesamowitą dbałością o szczegóły. Artyści używają różnych technik, takich jak aerograf i nakładanie warstw, aby stworzyć wysoce realistyczny efekt.
Użycie koloru: Artyści fotorealistyczni często używają ograniczonej palety kolorów, aby stworzyć poczucie realizmu. Mogą również używać kolorów do tworzenia głębi i wymiaru w swoich obrazach.
Tematyka: Obrazy fotorealistyczne często przedstawiają codzienne przedmioty i sceny, takie jak samochody, budynki i krajobrazy. Ruch ten znany jest z tego, że skupia się na tym, co przyziemne i zwyczajne.
Nacisk na technikę: Fotorealizm to przede wszystkim technika. Artyści starają się tworzyć obrazy, które są tak realistyczne, jak to tylko możliwe, często spędzając setki godzin nad jednym dziełem.
Wpływ pop-artu: Fotorealizm pojawił się w tej samej epoce co pop-art, a oba ruchy mają pewne podobieństwa. Oba ruchy dotyczą kultury popularnej i masowej produkcji obrazów.

Jednakże, podczas gdy pop art często charakteryzuje się odważnymi kolorami i stylem graficznym, fotorealizm znany jest z subtelności i dbałości o szczegóły.

Photorealism artwork — Statua Katarzyny z Braganza, w Lizbonie - model w skali dla znacznie większej planowanej w Queens NYC, nigdy nie zbudowanej

Photorealist Artists

Amerykański artysta Chuck Close jest uznawany za pioniera fotorealizmu dzięki swoim wielkoformatowym portretom samego siebie i innych osób wykonanym w akrylu za pomocą aerografu. Inni Amerykanie Richard Estes i Ralph Goings stali się kluczowymi postaciami w rozwoju ruchu.

Estes stworzył rozległe miejskie krajobrazy pełne szczegółów. Goings uchwycił blask i połysk amerykańskich restauracji, pickupów i witryn sklepowych z dokumentalną precyzją. Inni wybitni fotorealiści to Audrey Flack, słynąca z żywych martwych natur, oraz brytyjski artysta Clive Head z realistycznymi krajobrazami.

Przykłady fotorealizmu

Chociaż najbardziej kojarzone z malarstwem, zasady fotorealizmu zostały zaadaptowane w różnych mediach. Rzeźbiarz John DeAndrea modeluje oszałamiająco realistyczne postacie ludzkie odlane z poliwinylu. W fotografii Jerry Uelsmann tworzy fotomontaże z wielu negatywów. Niedawno oprogramowanie do edycji cyfrowej rozszerzyło możliwości fotorealistyczne, umożliwiając bezbłędne kompozycje, manipulacje i ulepszenia. Cyfrowy fotorealizm stał się głównym trendem we współczesnej ilustracji i sztuce koncepcyjnej wykorzystującej oprogramowanie do grafiki komputerowej.

Wpływ obrazów fotorealistycznych

Fotorealizm rzucił wyzwanie konwencjom dotyczącym talentu artystycznego w porównaniu z procesami mechanicznymi w tworzeniu sztuki reprezentacyjnej. Choć początkowo kontrowersyjny, ostatecznie zyskał uznanie jako legalny ruch prezentujący niezwykłą wirtuozerię techniczną.

Wpływ fotorealizmu jest widoczny w dzisiejszej sztuce hiperrealizmu, która przesuwa granice wizualnej dokładności jeszcze dalej za pomocą środków cyfrowych. Integracja technologii, kultury popularnej i fotografii, której mistrzem był fotorealizm, nadal kształtuje dzisiejsze praktyki artystyczne. Ci pionierscy fotorealistyczni malarze i rzeźbiarze zademonstrowali trwałą moc obrazów do odzwierciedlania rzeczywistości.

🎨 Przeczytaj więcej o innych stylach artystycznych.

Popularni artyści