W tym przewodniku zbadamy niektóre z najbardziej wpływowych stylów sztuki współczesnej, ich kluczowe cechy i artystów, którzy pomogli je zdefiniować. Niezależnie od tego, czy jesteś doświadczonym entuzjastą sztuki, czy dopiero zaczynasz odkrywać świat sztuki współczesnej, ten przewodnik zapewni ci kompleksowy przegląd ruchów, które ukształtowały świat sztuki, jaki znamy dzisiaj.
Modern Art Styles: A Guide to the Most Influential Movements
Sztuka nowoczesna obejmuje dzieła powstałe mniej więcej między latami 60. a 70. XIX wieku, oznaczając styl i ideologię sztuki tworzonej w tej epoce. Powstała w Europie, a następnie w Stanach Zjednoczonych, sztuka nowoczesna odrzuciła renesansowe tradycje realizmu i idealizacji poprzez eksperymentowanie z nowymi technologiami, materiałami i abstrakcją.
Zjednoczona dążeniem do oryginalności i świadomością podstaw sztuki, sztuka nowoczesna rozszerzyła pojęcia o naturze samej sztuki. Początek modernizmu wprowadził przełomowe gatunki, takie jak kubizm, surrealizm, abstrakcyjny ekspresjonizm, konceptualizm i minimalizm.
Paul Cézanne, The Large Bathers, 1898-1905
Słynne ruchy w sztuce nowoczesnej
Sztukę nowoczesną zdefiniowało kilka przełomowych ruchów. Kubizm, którego pionierami byli Pablo Picasso i Georges Braque, dekonstruował przedmioty na fragmentaryczne abstrakcyjne płaszczyzny i formy. Surrealizm, z artystami takimi jak Salvador Dali i Rene Magritte, badał symbolikę snów i podświadomość za pomocą wizualnych metafor i zestawień. Ekspresjonizm abstrakcyjny powstał w powojennej Ameryce dzięki szerokim gestom pędzla Jacksona Pollocka i innych.
Równie rewolucyjni artyści stworzyli te radykalne style. Henri Matisse i inni fowiści używali pstrokatych odcieni, aby wyrazić wewnętrzne emocje ponad rzeczywistością. Marcel Duchamp szokował swoimi obrazoburczymi readymades. Constantin Brancusi zmodernizował rzeźbę w kierunku abstrakcji elementarnej. Takie dzieła wizjonerów pozostają fundamentem sztuki współczesnej.
Charakterystyka ruchu sztuki nowoczesnej
Wielka część sztuki nowoczesnej porzuciła wizualne odniesienia do świata rzeczywistego. Zastosowano nowe materiały, od metali przemysłowych po przedmioty gospodarstwa domowego. Wideo, performance i sztuka konceptualna zyskały na znaczeniu, rozszerzając definicje mediów artystycznych. Prace często odnosiły się do psychologii, snów i pierwotnych instynktów. Wewnętrzna psychika i idee filozoficzne miały pierwszeństwo przed względami estetycznymi.
Interpretacja stawała się coraz bardziej subiektywna, ponieważ dzieła sztuki stawały się coraz bardziej abstrakcyjne. Reakcje widzów i analiza kontekstowa zyskały na znaczeniu. Zasady kompozycji, proporcji i perspektywy nie miały już zastosowania do nowego słownictwa sztuki nowoczesnej. Postać ludzka również stawała się coraz bardziej abstrakcyjna lub fragmentaryczna. Wyrażanie wewnętrznego umysłu artysty, jego uczuć i oryginalności miało kluczowe znaczenie dla misji sztuki nowoczesnej.
Wreszcie, tutaj możemy zobaczyć listę cech sztuki nowoczesnej:
Odrzucenie tradycyjnych norm i wartości artystycznych;
Nacisk na eksperymenty i innowacje;
Użycie nietradycyjnych materiałów i technik;
Eksploracja abstrakcji i form nieprzedstawiających;
Skupienie się na emocjach, myślach i wewnętrznym świecie artysty;
Przełamywanie barier między sztuką wysoką i niską;
Włączanie kultury popularnej i mediów masowych;
Podważanie norm społecznych, politycznych i kulturowych;
Nacisk na doświadczenie i interpretację widza;
Podejście interdyscyplinarne, łączące różne formy sztuki i media.
Édouard Manet, Obiad na trawie (Le déjeuner sur l'herbe), 1863
Modern Artists' Landmark Exhibitions
Krytyczne wystawy wprowadziły sztukę nowoczesną do masowej publiczności, jednocześnie wywyższając niektórych artystów i ruchy. Nowojorska wystawa Armory Show z 1913 roku zaprezentowała 1300 nowoczesnych dzieł europejskich malarzy awangardowych, takich jak Matisse, wywołując publiczny dialog na temat modernizmu. "Primary Structures: Młodsi amerykańscy i brytyjscy rzeźbiarze" w Muzeum Żydowskim w 1966 roku ustanowiła minimalizm jako centralny element modernistycznego dialogu. Prowokacyjne wystawy, takie jak "Sensation" w Brooklyn Museum w 1999 roku, pomogły spopularyzować młodych brytyjskich artystów. Wystawy te wyniosły sztukę nowoczesną na czoło dyskursu artystycznego.
Sztuka nowoczesna i sztuka współczesna
Innowacje sztuki nowoczesnej bezpośrednio zasiały ziarno dzisiejszej współczesnej estetyki i filozofii. Była pionierem nowych gatunków skupiających się na kwestiach społecznych, życiu codziennym, technologii i tożsamości, które pozostają aktualne. Sztuka współczesna nadal opiera się na kreatywnych barierach przełamanych przez dadaistyczne absurdy, abstrakcyjną ekspresjonistyczną energię, realizm pop-artu i idee sztuki konceptualnej. Postmodernistyczny pluralizm mediów i przekazu rozpoczął się w czasach modernizmu.
O ile impresjonizm i realizm były niegdyś radykalne, dziś renderowanie obiektywnej rzeczywistości wydaje się oswojone.
Nowoczesna sztuka otworzyła się na subiektywne wyrażanie wewnętrznej psychiki i podświadomości artysty. Skupienie się na wyrażaniu indywidualności zamiast replikowania świata pozostaje odciśnięte na współczesnej praktyce. Rzeczywiście, zrozumienie sztuki współczesnej wymaga najpierw rozpoznania rewolucji estetycznych podjętych przez sztukę nowoczesną. Obecni artyści kontynuują rozwój konceptualnych kierunków, w których podążała sztuka współczesna.
Pliki cookie pozwalają nam ulepszać nasze usługi. Wykorzystujemy je do personalizowania treści i reklam, aby zapewnić bezbłędne działanie naszych partnerskich sieci społecznościowych oraz analizować ruch na naszych oraz partnerskich stronach naszych klientów. Udostępniamy również informacje o korzystaniu z witryny naszym partnerom. Mogą łączyć je z innymi informacjami, które zebrali na Twój temat w wyniku korzystania przez Ciebie z ich usług.
Możesz skonfigurować określone kategorie plików cookies i zmienić swój wybór w dowolnym momencie.
