Ruch artystyczny Bauhaus

03 kwietnia 2024

Bauhaus był awangardową szkołą sztuki i projektowania działającą w Niemczech w latach 1919-1933. Jej unikalne podejście łączyło sztukę piękną z zasadami rzemiosła, tworząc funkcjonalny, modernistyczny design. Chociaż sama szkoła Bauhaus była krótkotrwała, zrewolucjonizowała perspektywy architektoniczne i estetyczne. W tym artykule zbadamy cechy charakterystyczne szkoły Bauhaus.

Sztuka Bauhausu: Forma podąża za funkcją

Czym jest sztuka Bauhausu? Sztuka Bauhausu miała na celu zjednoczenie sztuki pięknej i rzemiosła w projektach architektury, mebli i produktów komercyjnych. Jego estetyka faworyzowała geometryczne linie i kształty, abstrakcję i funkcjonalność ponad dekorację. W swoim rdzeniu Bauhaus dążył do utylitarnego piękna dzięki nowoczesnym technikom konstrukcyjnym i materiałom, takim jak stal, szkło i beton. Artyści i projektanci Bauhausu wykorzystali przemysł i technologię, aby zaktualizować artykuły gospodarstwa domowego i przestrzenie mieszkalne do potrzeb XX wieku.

Dążyli do prostych, użytecznych i eleganckich projektów nadających się do masowej produkcji, odchodząc od luksusowych, jednorazowych egzemplarzy. Podczas gdy sztuka Bauhausu obejmowała różne media, takie jak malarstwo, tkactwo, rzeźba i inne, opierała się na filozofii szkoły, że sztuka i design powinny wzbogacać społeczeństwo jako całość.

Bauhaus Art Movement

Szkoła Bauhaus rozpoczęła działalność w Weimarze w Niemczech w 1919 roku pod przewodnictwem architekta Waltera Gropiusa. Jej celem było stworzenie nowego modernistycznego języka w sztuce i designie opartego na użyteczności, przystępności i prostocie. Wydział połączył mistrzów, takich jak malarze Klee, Kandinsky i Schlemmer z młodszymi awangardowymi artystami i projektantami. Program nauczania Gropiusa syntetyzował wpływy od angielskiego ruchu Arts and Crafts po konstruktywizm, De Stijl i dadaizm.

Skupiał się na racjonalnych zasadach projektowania, ale zachęcał do twórczych poszukiwań w różnych warsztatach. Zewnętrzne naciski doprowadziły do przeniesienia Bauhausu do Dessau w 1925 roku, a następnie do Berlina w 1932 roku, zanim naziści wymusili jego zamknięcie w 1933 roku. Jednak w ciągu swojej krótkiej kadencji szkole udało się obalić wcześniejsze ortodoksje i stworzyć rewolucyjną estetykę funkcjonalną. Rozprzestrzenianie się mistrzów i studentów Bauhausu na całym świecie zapewniło jej szeroki wpływ.

Styl artystyczny Bauhausu

Styl Bauhausu definiują:

Abstrakcyjne, geometryczne projekty oparte na kołach, kwadratach, trójkątach;
Czyste linie i kształty bez dekoracji;
Monochromatyczne palety i kolory podstawowe;
Mieszanka ręcznie wykonanych i przemysłowych wykończeń;
Powściągliwa estetyka ujednolicona przez funkcję;
Materiały takie jak szkło, stal i gładkie drewno.

Podczas gdy artyści Bauhausu eksperymentowali z różnymi mediami, łączyła ich futurystyczna wizja. Ich sztuka i przedmioty miały na celu usunięcie ozdób na rzecz funkcjonalności i elegancji. Ta estetyka epoki maszyn rozciągnęła się nawet na typografię, a projektanci Bauhausu spopularyzowali bezszeryfowe czcionki, takie jak Futura. Choć nie wszystkie dzieła Bauhausu są piękne, to prezentują one jednolity modernistyczny głos.

Sztuka Bauhausu — Paul Klee. Opowieść à la Hoffmann (1921)

Bauhaus Wall Art

Kilka rozpoznawalnych dzieł sztuki Bauhausu było pomyślanych jako akcenty architektoniczne. Na przykład Josef Albers stworzył swoją serię "Homage to the Square" z żywymi, zagnieżdżonymi kwadratami jako murale. Jego były student z Bauhausu Herbert Bayer zaprojektował abstrakcyjne rzeźby ścienne zawierające ruch. Mural malarza Hinnerka Schepera "Taniec przekątnych" jest przykładem dynamiki i geometrii Bauhausu w sztuce ściennej.

Modułowe innowacyjne litery i symbole Joosta Schmidta pozostają wpływowe. Szkoła była również pionierem w kreatywnych projektach instalacji eksponatów, integrując swoje przemysłowe urządzenia i meble w celu stworzenia pomieszczeń z epoki. Te prace i rekonstrukcje przekazują spójną wizję estetyczną Bauhausu rozciągającą się na całe przestrzenie mieszkalne.

Słynna sztuka Bauhausu

Wśród najważniejszych dzieł sztuki Bauhausu znajdują się:

Obraz Paula Klee "Zamek i słońce" z dziecięcymi obrazami i geometrycznymi kształtami.
Astrakcyjna kompozycja Wassily'ego Kandinsky'ego "Kilka kręgów" przedstawia koncentryczne pierścienie kolorów.
Mural Oskara Schlemmera "Schody Bauhausu" zawiera abstrakcyjne postacie na ukośnych schodach.
Rzeźba kinetyczna László Moholy-Nagy'ego "Light-Space Modulator" wykonana z metalu i szkła.
Marianne Brandt, minimalistyczny geometryczny czajniczek z błyszczącego metalu.
Innowacyjne, wspornikowe krzesło Bauhaus Marcela Breuera wykonane z rur stalowych i laminowanego drewna.

Chociaż zróżnicowane pod względem formy, wszystkie one zawierają w sobie eksperymenty ruchu Bauhaus i charakterystyczną modernistyczną wizję. Sygnalizowały one radykalne odejście od wcześniejszych stylów artystycznych w kierunku funkcjonalizmu.

Bauhaus artwork — Wassily Kandinsky. Kwadraty z koncentrycznymi kołami, 1913

Sztuka Bauhausu

Sztuka Bauhausu pomogła zrewolucjonizować projektowanie wnętrz, mebli, typografię, architekturę i tworzenie przedmiotów w erze maszyn. Artyści tekstylni, tacy jak Gunta Stölzl, byli pionierami nowych technik tkackich zgodnych z zasadami Bauhausu. Projekty produktów, takie jak funkcjonalna zastawa stołowa Wilhelma Wagenfelda, zastosowały modernistyczną wrażliwość do codziennych przedmiotów użytkowych.

Publiczne projekty mieszkaniowe architektów takich jak Walter Gropius i Ludwig Mies van der Rohe wprowadziły światło, przestrzeń i funkcjonalność przy użyciu szkła, stali i geometrycznego wyrównania. Ich oszczędne, innowacyjne wnętrza ucieleśniały etos projektowania Bauhaus. To przekształcenie obiektów i przestrzeni na potrzeby nowoczesnego życia zmieniło design, odbijając się echem jeszcze długo po zamknięciu szkoły Bauhaus. Nacisk ruchu na przystępność cenową i integrację sztuki z codziennym życiem do dziś wpływa na kulturę wizualną.