Sprzedaż obrazów zwierząt

Style sztuki zwierząt

Style i formy przedstawiania zwierząt zawsze zmieniały się na przestrzeni dziejów wraz z trendami artystycznymi. W starożytnym Egipcie zwierzęta przedstawiano głównie na ścianach świątyń lub piramid. Na Dalekim Wschodzie obrazy zwierząt często wykorzystują wizerunek tygrysów, pand, małp czy mitycznych wężopodobnych smoków. Ozdoby plemion scytyjskich wypełnione były stylizowanymi wizerunkami koni, jeleni i fantastycznych gryfów. Miniatura książkowa stała się idealną przestrzenią dla stylizowanych wizerunków zwierząt w średniowiecznej Europie. Tutaj autorzy znaleźli niewyczerpane źródło swojej wyobraźni: legendarne rysunki z dziwnymi zającami, ślimakami i lwami stały się dziś częścią kultury masowej. Ale oprócz tematów zabawnych ilustracji, w średniowieczu zwierzęta nabrały szczególnego znaczenia jako symbole. Używane w heraldyce lub dekoracji, autorzy nadali im ukryte znaczenia. Warunki wstępne przejścia animalizmu w malarstwie na zupełnie nowy poziom jakościowy stworzył renesans z jego pragnieniem naturalności. Albrecht Dürer, pod wpływem idei Leonarda da Vinci i jego obrazu Dama z gronostajem, z matematyczną precyzją oddaje cechy anatomiczne zwierząt (Nosorożec), wyznaczając artystom nowe standardy, z których głównym jest realizm. Obrazy zwierząt znanych artystów, jak Dwa kraby Vincenta van Gogha, dla których źródłem inspiracji była twórczość japońskiego grafika Hokusai, Umierający byk Picassa czy nawet naiwna sztuka Rousseau czy Primachenko, wszystkie nawiązują do animalistycznej motywów, ale wracając do stylizacji i obrazowania. Sztuka współczesna traktuje zwierzęta jako temat w kontekście ekologii i troski o przyrodę, zwracając uwagę na mankamenty totalnej kultury konsumpcji.

Znani artyści zajmujący się zwierzętami

Jednym z najbardziej znanych europejskich artystów, którzy pracowali w gatunku animalistycznym, jest George Stubbs (1724-1806). Był nie tylko wybitnym malarzem angielskim, ale także biologiem, autorem szeregu artykułów naukowych z zakresu anatomii. Nic więc dziwnego, że obrazy Stubbsa są niezwykle drobiazgowe, doskonałe z anatomicznego punktu widzenia, przedstawiające każdy szczegół, mięsień czy ruch. Jego obrazy, m.in. Koń przestraszony lwem (1770), Śpiący lampart (1780) i Zielona małpa (1798), stały się arcydziełami gatunku animalistycznego. Niemiecki artysta zajmujący się zwierzętami i ilustrator Wilhelm Kuhnert (1865-1926) jest również wybitnym mistrzem przedstawiania zwierząt. Obszarem zainteresowań jego twórczości stali się przedstawiciele dzikiej przyrody Afryki Wschodniej. Kuhnert malował bezpośrednio z natury, obserwując zwierzęta w ich środowisku, zwracając uwagę na otoczenie.

Najlepsze obrazy zwierząt

Jaskinia z malowidłami naskalnymi to pierwsza galeria malarstwa zwierzęcego. Chociaż, dosłownie, tych rysunków nie można nazwać „obrazami”, szczegółowość i kunszt, z jakim są przedstawione, jest imponująca i urzekająca. W porównaniu ze schematycznymi figurami antropomorficznymi, stada dzikich żubrów czy koni przedstawiane są jako prawdziwi władcy współczesnego świata i dzikiej przyrody. Takie obrazy można znaleźć w jaskini Lascaux (ok. 15-18 tys. lat temu) lub Chauvet (ok. 30-33 tys. lat temu), znajdującej się na terenie współczesnej Francji. Najlepszymi przykładami malarstwa są słynne obrazy zwierząt różnych artystów światowych, m.in. Dwie sowy (1870) Gustave'a Doré, Głowa psa (1876) Édouarda Maneta, a także praca Gustave'a Courbeta Siedzący na poduszkach pies (1855).