Rok stworzenia | 2010 |
---|---|
Wymiary | 89 S × 116 W × 3 G cm |
Rodzaje sztuki | malarstwo |
Styl | sztuka ulicy |
Gatunek | portret |
Ścieżka niestosowania przemocy”. Elizabeth Roman zastanawia się nad znaczeniem przemocy i niestosowania przemocy: czy naprawdę możemy rozwiązywać konflikty za pomocą przemocy, nie generując więcej przemocy, pęknięć i cierpienia w naszych społeczeństwach? Czy przemoc jest rozwiązaniem, czy raczej odwiecznym błędnym kołem? Artysta oddaje hołd czterem mężczyznom o wyjątkowych losach, których łączy nieustanna walka o równouprawnienie ludzi i wezwanie do budzenia świadomości społecznej, aby wszyscy mieli równe prawa. Czterech mężczyzn, ten sam stan umysłu, walka oparta na niestosowaniu przemocy i to samo marzenie „Sprawiedliwszy świat dla wszystkich mężczyzn”.
Elizabeth Roman ewoluuje w świecie sztuki miejskiej, ze specjalnym stylem wizualnym Elizabeth Roman czuje się coraz bardziej wyzywana przez zaangażowany społecznie wojowniczy umysł, wyraża swoje zdanie poprzez swoje dzieła, które często mają kontrowersyjny i prowokujący kontekst społeczny z powtarzające się przesłanie społeczne i polityczne. Jej twórczość i wizja artystyczna są pod silnym wpływem street artu i jego artystycznego podejścia bardzo często o silnym przesłaniu społecznym, a nawet politycznym. W swoich poszukiwaniach artystycznych czuje się mocno wyzywana przez tych ulicznych artystów oraz ich wojowniczy i zaangażowany stan umysłu. Znajduje wielką inspirację w ich produkcji plastycznej, która często ma silnie społecznie krytyczne treści, często ironiczne i z przesłaniami, które zachęcają nas do refleksji i analizy naszego społeczeństwa. Czuje się zainspirowana światem ulicy i Kulturą Miejską niewłączoną do tradycyjnego świata sztuki i podporządkowaną jakiejkolwiek koncepcji akademickiej. W latających barwach uchwyciła moment ludzkiej natury, wzruszający moment człowieczeństwa. Uwielbia krytyczne konotacje sztuki miejskiej jako aspektów społecznych i politycznych. Nawet jeśli jej styl wciąż ewoluuje, dobrowolnie oddala się od teorii sztuki i akademickiego dyskursu. Doskonale czuje się w uniwersum sztuki miejskiej, bo jej korzenie tkwią w zwykłym świecie i codziennej rzeczywistości. Zachowała społeczne przesłanie i zaangażowany kontekst swoich początków, starając się angażować emocjonalnie ludzi i budzić zbiorową świadomość społeczeństwa i świata.